Over ons

Oorsprong

De eerste Korzybski Instituten, die van België, Frankrijk en Nederland, werden in 1982 opgericht als opleidingsinstituten in systemische en Ericksoniaanse psychotherapie.

In 2010 werden ze verenigd in Korzybski International.

Na de ontwikkeling van het eerste element van het Brugse model, de visie op therapie als het herstellen van vrijheid van keuze, en de daaruit volgende aandacht voor de eigen doelstellingen van de patient, voor zijn competenties en voor de uitzonderingen op het symptoomgedrag, volgde in 1990 het contact met Steve de Shazer. Het door hem ontwikkelde oplossingsgerichte model bleek zoveel gelijkenis te vertonen met de Brugse visie dat het evident leek bij deze beweging aan te sluiten.

De latere ontwikkeling van de theorie der gewoontes bracht dan een aansluiting aan het gedachtengoed van de cognitieve gedragstherapie. Vandaar dat het model nu als oplossingsgerichte cognitieve therapie omschreven wordt of ook wel als oplossingsgerichte cognitieve en systemische therapie, omdat het systemische denken een belangrijke rol blijft spelen in onze praktijk.

Tenslotte kwam er in 2008 de samenwerking met Barry Duncan, met Scott Miller en Bruce Wampold de belangrijkste vertegenwoordiger van de Client Directed, Outcome Informed beweging, die de fakkel van Jerome Frank en van Michael Lambert overgenomen hebben in het onderzoek naar wat werkzaam is in psychotherapie, m.a.w. welke therapie werkelijk evidence-based is. De algemene factoren (Common Factors of Non-Specific Factors) en klienten-feedback blijken daarbij voor het leeuwenaandeel van het resultaat te zorgen. En laat dit nu zijn waar het Brugse Model helemaal op gericht is.

Oplossingsgerichte Therapie

Oplossingsgerichte (Cognitieve Systeem) Therapie
ook wel Solution Focused of Brief Therapy genoemd is een wereldwijde stroming die jaar na jaar

aan invloed en toepassingen wint.

Het Oplossingsgericht Werken heeft sinds lang haar terrein van de Psychotherapie uitgebreid naar diverse domeinen zoals:

Jeugdhulp, Forensische hulp, Onderwijs, Coaching,...

THEORETISCHE ACHTERGRONDEN VAN HET BRUGSE MODEL

1. Een theorie over verandering

Neuropsychologisch: Theorie van de gewoonten en schemata (Piaget, Isebaert), hun psychologische, neurofysiologische en neuroanatomische verankering en modificatie (Kandel, Damasio)

Psychologisch: leertheorie (Bandura, Seligman)

Systemisch: cybernetica (Bateson, Keeney); game theory

Linguïstisch: de taal als instrument van verandering (Wittgenstein, de Shazer, Bandler & Grinder); semantiek van problemen en oplossingen (Korzybski, de Shazer) - Psychosomatisch: theorieën over psychosomatiek (von Uexküll, Damasio)

2. Een theorie over de ontwikkeling van de mens doorheen de levenscyclus

Ontwikkeling van het psychisch apparaat (Piaget, Vygotsky)

Cognitieve en gedragstheoretische visie op de mens

Resilientie vs. Trauma (Stellamans, Seligman, Cyrulnik)

Levenscyclus van de menselijke systemen (Bateson, Haley)

3. Een overzicht van andere psychotherapeutische benaderingen

Het therapeutisch model van het Korzybski Instituut is oplossingsgericht, cognitief- gedragstherapeutisch en systemisch

Andere Ericksoniaanse benaderingen, zoals hypnotherapie en neuro-linguïstische technieken, maken deel uit van het curriculum

Ook op meditatie gebaseerde therapievormen worden geregeld aangeboden

Hetzelfde geldt voor lichaamsgerichte technieken zoals bilaterale stimulatie

4. Sociale en culturele elementen in relatie met psychotherapie

Diverse epistemologieën en paradigmata ( 1ste en 2de jaar), gender issues, de relatie tussen godsdienst en psychotherapie en de ethische implicaties van deze elementen krijgen een bijzondere aandacht doorheen de opleidingscyclus

5. Theorieën over psychopathologie

Somatische (neurofysiologische en neuroanatomische), psychologische (diagnostische), fenomenologische en systemische visies op psychopathologische processen enerzijds en op psychische gezondheid anderzijds

6. Theorieën over assessment en interventies

Aan de pathologische kant wordt vooral aandacht besteed aan de ontwikkeling van het fenomenologisch inzicht

Aan de oplossingsgerichte kant staan de doelstellingen, de competenties en de resiliëntie van de cliënten en hun systemen voorop, en het onderscheid tussen probleemgerichte en oplossingsgerichte taal